• N LM LU ńiläˈ [ńila], P ńila (~ ńile), K ńėlä ~ ńilä, T ńiľiˈ négy | vier: LM äm ńäń *ńiläˈ mø̄n jäχtilėm ich schneide das Brot in vier Teile; P ńile nälp päsėn ein vierbeiniger Tisch. – N *ńiläˈ sāmpä négyszögletű | viereckig. – *ńiläˈ s. kēnt vogul sapka | wogulische Mütze. – ńil urėl négyszögletesre | viereckig. – LM *ńiläˈ låil-kå̄tėl négykézláb | auf allen vieren: wüś-kärkwė *ńiläˈ l.-k. lu khåitėl jälili das kleine Kind verkehrt auf die Art der Pferde, auf allen vieren. – N *ńiläˈ pum lūw, P ńilä pum ńawėr négyéves ló | vierjähriges Pferd. – N ńil laγi̮lėp négylábú | vierfüßigT ńilu ~ ńēlo̰ negyven | vierzig. – (ńiluuχ > ) ńiluχ ~ ńēluχ negyvenegy | einundvierzig. – ńilu- ~ ńēlo̰-kiťi negyvenkettő | zweiundvierzig N ńiläi̮γ [ńilaγ] négyszer | viermal ńiläl [ńilal] négyesével | zu viert ńilän N LM K négyen | ihrer (unser, euer) vier N LM P ńilit [=ńilit], LU ńilt, K ńilėt (ńilänt-), T ńiľt negyedik | vierte: K ńiläntäi̮γ joχts er kam als vierter. – N *ńilit χå̄tėl, P *ńilit khåtėl (N) csütörtök, (P) szerda | (N) Donnerstag, (P) Mittwoch. – T n. tuläšem névtelen ujj, gyűrűs ujj | Ringfinger. – Cf. nalimän ńili s. ńiľ |