• N vi̮γi̮r ~ vī̮r [wiγər], LM wṵir ~ wṵr ~ ṵr, LU ȫr, P vṵi̮r ~ vüi̮r ~ vui̮r ~ vṵr, K vi̮r, T ūr 1. vörös 2. vér, (T csak) vér | 1. rot 2. Blut, (T nur) Blut: N *vi̮γi̮r nuj rotes Tuch; *vi̮γi̮r å̄ľät rote Farbe; N *vi̮γi̮r pujpä tip-χårχej, P vṵi̮r pujip tip-khårkhi der Specht mit rotem Gesäß; N vī̮r tur-χul aleγim ich fange eine rote Karausche; am vė̄ľtėm vī̮ri̮γ jēmti die Wangen werden mir rot; LU ńalėm kēr-pål ȫr turri, T ńålėm urėl po̰skho̰tål aus der Nase fließt mir Blut; LU kēr tå̄t kēt ȫrä sȫniti das Eisen glüht rot im Feuer; P vüi̮r tōr rotes Tuch; K *vi̮r oχsėr roter Fuchs; T nī nå̄n-ūrėl ål sie hat die Menstruation; čǟlu ~ šälu ūr fließendes Blut; ūr khuju sus das Blut ist geronnen; ūr il-punšant das Blut wird gebraten; ūri čukänt er saugt sich die Wunde aus; ūri ukiń-jiˈrėts sein Blut wurde dick LU ȫr-khar, T ūr-khår vörös | rot. – P vṵr-kørt печенками кровь. – P vui̮r ōrokhw, T ūr-åråˈχ vörösbor | Rotwein. – N *vi̮γi̮r-pil ribiszke | Johannisbeere. – *vi̮γi̮r-p.-jiw ribiszkebokor | Johannisbeerstrauch. – *vi̮γi̮r-puŋk (kutyanév | Hundename). – *vi̮γi̮r-sāp vörös, száraz fatörmelék, a bölcsőbe teszik | zerbröckeltes, rotes morsches Holz, das in die Wiege gelegt wird. – LU ȫr-täu ér | Ader. – N *vi̮γi̮r-uj [wiγruj], LM wṵir-uj coboly | Zobel. – N *vi̮γi̮r-uj-misi-å̄tėr ~ *vi̮γi̮r-uj sāt saγi̮ (két hős neve | Namen zweier Helden). – LU ȫr-vøsi idei (tkp. vörös) jávorborjú | einjähriges (eigtl. rotes) Elchkalb T ūri havibajos | menstruierend K vī̮rėŋ véres | blutig vi̮χli ~ viχli s. vēχli |